ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ
Η τριλογία «Ὀρέστεια», τρίτο μέρος της οποίας είναι η τραγωδία «Εὐμενίδες», διδάχθηκε κατά τα Μεγάλα Διονύσια του έτους 458 π.Χ. (δεύτερο έτος της 80ής ολυμπιάδας) όταν ο Αισχύλος ήταν 67 ετών. Η «Ὀρέστεια» πήρε την πρώτη νίκη και ήταν το τελευταίο έργο που δίδαξε ο ποιητής…..Οι Ερινύες αρχίζουν τον χορό ψάλλοντας φριχτό τραγούδι για όσους σαν τον Ορέστη έχουν τα χέρια τους ματωμένο από φόνο. Είναι θεές δίκαιες ͘ όποιος έχει αμόλυντα χέρια περπατεί μακριά από την οργή τους, για τους φονιάδες όμως είναι αμείλικτες εκδικήτριες ….Η μεταστροφή τους [...] εξελίσσεται προοδευτικά, ώσπου, τελικά, η οργή και η κατάρα τους μεταβάλλονται σε χαρά και εγκάρδιες ευχές για την πόλη και τους πολίτες της […] Η Αθηνά εκφράζει την ικανοποίησή της και οι ιέρειές της αναλαμβάνουν να ξεπροβοδίσουν τις Ευμενίδες, σεμνές πια θεές, καθώς κατευθύνονται υπό το φως των λαμπάδων στο καινούργιο τους άδυτο.
Φιλολογική εργασία βασισμένη στο αρχαίο κείμενο του οίκου Teubner, με πλούσια σχόλια και γλαφυρή ποιητική μετάφραση κάνει την τραγωδία ελκυστικό ανάγνωσμα για κάθε βιβλιόφιλο και θεατρόφιλο.
Αρχαίο κείμενο-εισαγωγή-έμμετρη μετάφραση-ερμηνευτικά σχόλια.