Η προσωπικότητα του Μ. Αλεξάνδρου, καθώς και η δράση του, επί είκοσι τρεις αιώνες ήδη προκαλούν το ενδιαφέρον των ιστορικών όλου του κόσμου. Στο βιβλίο αυτό εξιστορούνται τα νεανικά χρόνια του Αλεξάνδρου, προβάλλεται η Μακεδονία της εποχής του Φιλίππου, αναλύεται η ιδέα του Πανελληνισμού, περιγράφεται η κατάσταση στη Μακεδονία και στην υπόλοιπη Ελλάδα κατά τις παραμονές της εκστρατείας, αναφέρονται τα γεγονότα τα πριν από την εκστρατεία και η προετοιμασία γι’ αυτήν, γίνεται λόγος για την εκστρατεία στη Μικρά Ασία, τη Συρία και τη Φοινίκη, την Αίγυπτο και τη Μεσοποταμία, την Περσία και την Ινδία. Οι συγγραφείς ερευνώντας εξονυχιστικά τις μαρτυρίες των πηγών αναπαριστάνουν τα γεγονότα και αναλύουν τις αιτίες που προκάλεσαν τη διάσπαση της απέραντης αυτοκρατορίας του Μ. Αλεξάνδρου και την δημιουργία των Ελληνιστικών κρατών.

Για τους συγγραφείς:

Ο ακαδημαϊκός Γκαρούροφ Βοβοτζάν (1910- 1978) είναι διεθνώς αναγνωρισμένος ιστορικός του αρχαίου κόσμου με πολύπλευρη επιστημονική δραστηριότητα, ερευνητής και συγγραφέας πολλών επιστημονικών εργασιών. Υπήρξε πρόεδρος του Διεθνούς Συνεδρίου ιστορίας και αρχαιολογίας των ασιατικών χωρών (1968) καθώς και της Διεθνούς Συνδιάσκεψης της ΟΥΝΕΣΚΟ για την κοινωνική και πνευματική ανάπτυξη των χωρών της Κεντρικής Ασίας.

 Ο Τσιμπουκίδης Δημήτρης (λογοτεχνικό ψευδώνυμο «Δημήτρης Τουσλιανός») (1921- 2006) ανατολιστής, αλεξανδρολόγος, σπούδασε ιστορία και φιλολογία και πήρε τον τίτλο του διδάκτορα φιλοσοφίας στην ιστορία (Ph. D. 1967) στο Ινστιτούτο Ασιανολογίας της Ακαδημίας Επιστημών (Μόσχα). Από το 1970 ως το 1976 υπήρξε υφηγητής ιστορίας στο ίδιο Ινστιτούτο. Μετά τη δεύτερη επιστημονική διατριβή του με θέμα "Ελλάδα και Ανατολή" ανακηρύχτηκε Διδάκτωρ επικρατείας (Doctorat d'etat) στο Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών της Ακαδημίας Επιστημών (1977). Από το 1977 ως το 1987 Καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας και Διδάκτωρ Ιστορίας. Έχει πάρει μέρος σε πολλά διεθνή επιστημονικά συνέδρια. Στη Διεθνή Συνδιάσκεψη της ΟΥΝΕΣΚΟ "Για την κοινωνική και πνευματική ανάπτυξη της Κεντρικής Ασίας" (Οκτώβρης1972) εισηγήθηκε το θέμα "Η σύνθεση του Ελληνικού και Ανατολικού πολιτισμού". Στο 29ο Διεθνές Συνέδριο Ασιανολόγων (Παρίσι, Ιούλης 1973) μίλησε με θέμα "Οράματα και πραγματικότητες του Ελληνοβακτριανού κράτους". Έκανε επίσης επιστημονικές εισηγήσεις και ανακοινώσεις σε διεθνή φόρουμ υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και της ΟΥΝΕΣΚΟ για τη μελέτη των πολιτισμών της Κεντρικής Ασίας, καθώς και στο Ιράν, Ινδία, Πακιστάν, Αφγανιστάν και άλλες χώρες της Ανατολής. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, στα αγγλικά και στα αραβικά.