ΒΙΡΓΙΛΙΟΥ ΑΙΝΕΙΑΣ, ΒΙΒΛΙΟ ΧΙΙ
Στην ήττα και στο φόνο του Τύρνου, αρχηγού των Ρουτούλων, αλληγορείται η ήττα και η εξαφάνιση της Ελλάδος. Ιδού πώς λειτούργησε στα χέρια των νικητών το διεθνές δίκαιο! Αλλά και ολόκληρο το έπος της Αινειάδας, το οποίο συντέθηκε ασφαλώς από τα ψιχία, που έπεσαν από το τραπέζι της πλούσιας πανδαισίας του Ομήρου, επιδιώκει να δικαιολογήσει την ιμπεριαλιστική πολιτική της Ρώμης για την αναίτια καταστροφή της Ελλάδος, της μητέρας του ευρωπαϊκού πολιτισμού, βαφτίζοντας την ενοχή με το όνομα «εκδίκηση». Με αυτή τη δικολαβιστική λογική θέλησαν οι Ρωμαίοι, μετά το τέλος της δημοκρατίας και την αρχή των αυτοκρατορικών χρόνων, να απολογηθούν ενώπιον της Ιστορίας για την καταστροφή της Ελλάδος. Αλλά δεν κατόρθωσαν να αφομοιώσουν το λαμπρό πολιτισμό των Ελλήνων, όσο κι αν προσπάθησαν, όπως αυτός μνημειώθηκε στα κλασικά έργα της Φιλοσοφίας, της Τέχνης και της Επιστήμης.
Ο ίδιος ο Βιργίλιος, ως ειδοποιημένος από τη διδασκαλία της στωικής φιλοσοφίας εγνώριζε πολύ καλά ότι «fuit Troia, fuerunt Troiani!» καθώς και ότι οι βάρβαροι κάποια μέρα θα τιμωρούσαν σε θάνατο τη Ρώμη, μια Ρώμη σκιώδες φάντασμα του παρελθόντος της και πολλαπλώς αξιολύπητη.
Περιεχόμενα
1. Ανάλυση της υπόθεσης του ΧΙΙ βιβλίου της Αινειάδας2. Κείμενο στερεότυπο και λιτό, μετάφραση, σχόλια
3. Περιεχόμενα
Ιπποκράτους 8, Αθήνα 106 79
HellasSites